Rozwój seksualny człowieka

Kiedy na świat przychodzi dziecko, ma już w tym momencie wykształcone zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne narządy rozrodcze. Okres dzieciństwa jest czasem, w którym zostają ustalone psychologiczne cechy seksualne, czyli malec wie jaką posiada płeć i wie, jakie zachowania są zgodne z posiadaną płcią. Natomiast w okresie młodzieńczym rozwija się popęd płciowy, wtórne cechy płciowe i następuje szereg zmian związanych z dojrzewaniem. Uwarunkowania genetyczne w rozwoju seksualnym dziecka zarówno na etapie dzieciństwa jak i na etapie młodzieńczym to nie wszystko. Innym ważnym aspektem biorącym udział w rozwoju psychoseksualnym danej jednostki są także czynniki kulturowe i społeczne. Jednym słowem środowisko rodzinne oraz to rówieśnicze także ma wpływ, a nawet znaczny na kształtowanie się płciowości człowieka.

Rozwój seksualny dziecka – dzieciństwo i dorastanie

Obszar ludzkiej seksualności jest częścią ludzkiej egzystencji. To jak przebiegnie rozwój seksualny u małego człowieka przez pierwsze kilkanaście lat, będzie miało znaczenie dla seksualności dorosłej tej istoty. Seksualność okresu dziecięcego różni się znacznie od tej z okresu dojrzałego. To co może mieć fundamentalny wpływ na psychoseksualny rozwój dziecka to ingerencja rodziców. To oni będą pełnić rolę mentora życiowego i wskazywać korzystne rozwiązania dylematów dla swojego dziecka. Rozwój psychoseksualny jawi się w następujący sposób:

  • 0-3 roku życia – jest szczególny czas, bo skupiony na odkrywaniu i badaniu. Dziecko w tym okresie tworzy bardzo silną relację, również fizyczną z matką, dodatkowo kształtuje się tutaj również tożsamość płciowa, czerpanie przyjemności z przytulenia przez opiekuna, ssania piersi. Bliżej trzeciego roku życia, dziecko staje się już bardziej świadome własnego ciała. Zaczyna dostrzegać już różnice w wyglądzie i zachowaniu dziewczynek oraz chłopców. Pojawia się także świadomość przestrzegania normy społecznej czyli jak można się zachowywać a jak nie. Dodatkowo dzieci czerpią radość z pokazywania innym dzieciom swoich narządów płciowych.
  • 4-6 roku życia – w tym czasie dziecko zaczyna zadawać pytania opiekunom o to skąd pochodzi, jak znalazło się w danej rodzinie. Dziecko odczuwa wstyd związany z cielesnością. Pojawia się chęć nawiązywania relacji z innymi dziećmi a także doświadczanie ról płciowych. Dzieci próbują poznawać cielesność i seksualność poprzez zabawę w doktora oraz pojawia się zjawisko masturbacji dziecięcej.
  • 7-9 roku życia – w tym okresie chłopcy skupiają się na dowcipach, obrazkach czy wulgaryzmach związanych ze sferą seksualną, często nie rozumiejąc o czym się wypowiadają lub co oglądają, natomiast dziewczynki skupiają się wyłącznie na zachowaniach i zabawach potwierdzających aspekt kobiecości, zaczynają też silnie identyfikować się z płcią, którą posiadają i tym samym przebywać w grupach czy zawiązywać przyjaźnie z osobami tej samej płci. To czas pierwszych miłości.
  • 10-15 roku życia – rozpoczyna się okres dojrzewania zarówno u chłopców jak i dziewczynek, zwany burzą hormonalną. Osobami, z którymi spędza się większość czasu stają się rówieśnicy. W tym czasie zachowania chłopców stają się ukierunkowane na treść seksualną w postaci oglądania pornografii, czy dokonywania masturbacjii a także podglądania dziewczynek. Natomiast dziewczęta wypierają sferę seksualną na potrzeby fantazjowania o stworzeniu więzi uczuciowej czy miłosnej z kolegami ze szkoły, nauczycielami czy idolami. Rzadko czują podniecenie jak również rzadko podejmują zachowania seksualne. 

Edukacja seksualna – czy warto?

W dzisiejszej dobie słyszy się coraz częściej o pojęciu edukacji seksualnej, jednak bywa tak, że jest ono błędnie utożsamiane z seksualizacją. Otóż, seksualizacja to słowo oznaczające proces, podczas którego ocenia się człowieka z punktu widzenia obiektu seksualnego. Natomiast wychowanie seksualne nie łączy się z seksualizacją w żaden sposób. Otóż prawidłowo przeprowadzona edukacja seksualna to podejście oparte przede wszystkim na edukacji w kwestii zdrowotnej. Dzięki edukacji seksualnej, dziecko nauczy się profilaktyki zachowań ryzykownych a także na temat chorób, które są przenoszone drogą płciową. Wychowanie seksualne to także wiedza na temat przemocy seksualnej i ochrony przed nią. Edukacja seksualna nie ma nic wspólnego z nauką masturbacji a także nie zachęca do wczesnej inicjacji seksualnej. Seks jest tematem tabu, nie można się z tym nie zgodzić i kiedy ludzie słyszą to słowo, następuje automatycznie wycofanie, wstyd, i lęk, dlatego tak ciężko przekonać społeczeństwo do tego, że edukacja seksualna może być dobra dla młodego człowieka.

pegging

Pegging – jak zacząć?

Pegging to forma aktywności seksualnej, która w ostatnich latach zyskała na popularności, choć nadal budzi wiele pytań i wątpliwości. Jest to praktyka, w której kobieta

Czytaj więcej »